6 Mayıs 2011 Cuma

ben bana kendim için lazımım...

 ben bana kendim için lazımım yazmış 14ünde... aylar sonra ilkkez baktım dayanamayıp... worldexplorer ı kullanmamalıydım bugün. iyi olmicağımı bilmem gerekirken inadına der gibi girdim. eski günlerimizi, 3 kaldığımız o evi, alışveriş yaptığımız marketi, kavga ettiğimiz otel önünü, çalıştığımız su parkını, ... tek tek izledim kilometrelerce uzaktan. sanki daha dünmüş gibi hatırladım bakışlarından kokusuna her detayını. sonra elim telefona gitti. ama olmaz dedim! olmaz çünkü. arasam ne dicemki yada o ne dicek? giriş gelişme bi şekilde oturdu yerine diyelim, ya sonuç? yine burkulmuş iki yabancının vedalaşmasını yaşayıp kapatmaktansa o telefonu hiç aramamalıyım dedim kendi kendime. ne olmuş yani özlemişsem? ne olmuş yani hiç bişey aynı kalmamışsa? ne olmş yani hala kendimi toparlayıp hayatıma devam edemediysem? elbet bigün işler benim içinde güzelleşicek.

güneşli günlerde çalışmak gelmiomuş içinden. nedenki? tam tersine ben güneşi severim. hep güneşli olsunda ben hiç onu hatırlamıım isterim. yağmurlu kapalı havalarda system dinleyip such a lonely day diye düşünmekten kurtulduğum için severm güneşli havaları. istesemde bunalamam. çocukken geçirdiğim o iç karartıcı pazarlar bile güneşli havalarda daha bi farklı görünürdü. ama şimdi içimde her gün o pazarların can sıkıcı karanlığını yaşıyorum. o aklıma her düştüğünde kalbimde bi sıkışma ve karanlık bi bulut hissediyorum... such a lonely life, should be banned!